Η Διαδερμική Ηλεκτρική Διέγερση Νεύρων (TENS) λειτουργεί με βάση τις αρχές της διαμόρφωσης του πόνου μέσω περιφερειακών και κεντρικών μηχανισμών. Παρέχοντας ηλεκτρικά ερεθίσματα χαμηλής τάσης μέσω ηλεκτροδίων που τοποθετούνται στο δέρμα, η TENS ενεργοποιεί μεγάλες εμμύελες ίνες Α-βήτα, οι οποίες αναστέλλουν τη μετάδοση των αλγοαισθητικών σημάτων μέσω του ραχιαίου κέρατος του νωτιαίου μυελού, ένα φαινόμενο που περιγράφεται από τη θεωρία ελέγχου της πύλης.
Επιπλέον, τα TENS μπορούν να προκαλέσουν την απελευθέρωση ενδογενών οπιοειδών, όπως οι ενδορφίνες και οι εγκεφαλίνες, τα οποία μειώνουν περαιτέρω την αντίληψη του πόνου μέσω της σύνδεσης με τους υποδοχείς οπιοειδών τόσο στο κεντρικό όσο και στο περιφερικό νευρικό σύστημα. Τα άμεσα αναλγητικά αποτελέσματα μπορούν να εκδηλωθούν εντός 10 έως 30 λεπτών μετά την έναρξη της διέγερσης.
Ποσοτικά, κλινικές δοκιμές έχουν δείξει ότι η TENS μπορεί να οδηγήσει σε στατιστικά σημαντική μείωση στις βαθμολογίες VAS, συνήθως μεταξύ 4 και 6 βαθμών, αν και οι διακυμάνσεις εξαρτώνται από τα μεμονωμένα όρια πόνου, την συγκεκριμένη πάθηση πόνου που αντιμετωπίζεται, την τοποθέτηση των ηλεκτροδίων και τις παραμέτρους διέγερσης (π.χ. συχνότητα και ένταση). Ορισμένες μελέτες υποδηλώνουν ότι οι υψηλότερες συχνότητες (π.χ., 80-100 Hz) μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικές για τη διαχείριση του οξέος πόνου, ενώ οι χαμηλότερες συχνότητες (π.χ., 1-10 Hz) μπορεί να παρέχουν πιο μακροχρόνια αποτελέσματα.
Συνολικά, η TENS αντιπροσωπεύει μια μη επεμβατική συμπληρωματική θεραπεία στην αντιμετώπιση του οξέος πόνου, προσφέροντας μια ευνοϊκή αναλογία οφέλους προς κίνδυνο, ελαχιστοποιώντας παράλληλα την εξάρτηση από φαρμακολογικές παρεμβάσεις.
Ώρα δημοσίευσης: 07 Απριλίου 2025
